1825
Dijken bezwijken Water raast door de polders Huilen en klokken
Tag: gedicht
Oud hout
Oud geknot glorieus Wachtend op weer een bloeitijd Kou kraakt in het hout
Toren
Dat de toren daar staan mag in donker en licht op de goede plek
Veertig dagen … Aan wie geef jij je liefde?
God, hoezeer is deze wereld getroffendoor vrees en stress en onwetendheid.Ik weet ’t. Ik laat mijn gebedsoefening verstoffen.Maar dat is niet om ongeloof of uit lichtvaardigheid.Ik zoek u zelden in woorden van gebed. U vindt mij, mits ik mij niet verzet,In de stilte die ik soms bezoek met mijn ziel …
Veertig dagen … Wie zitten er aan jouw laatste avondmaal?
Er wordt gedanst op de klanken van herinneringen.Er wordt gesproken over wat we mooi vindenEn goed en lief en fijn en waardevol.We houden elkaar stevig vast.En muziek! Er klinkt muziek! Iemand bid voor en allen volgen in gedachten.Ken ik jou, ken ik u, kent u mij eigenlijk?We kijken in elkaars …
Veertig dagen … Waar heb je spijt van?
Ik zag je schrikken.Ik zag je huilen.Ik zag je voor het laatst,maar jij wist dat nog niet. Ik zei dat het goed ging.Ik zei dat ik het wel alleen kon.Ik draaide me om,met angst in mijn hart. Ik verraadde de stilte met mijn stem.Ik verraadde het licht met het sluiten …
Veertig dagen … Geloof, hoop of liefde?
Angst knijpt mijn borstkas krapMijn adem stokt en balt samenWanneer ik mijn denken betrapOp vrees voor wie ik liefheb. Amen Zweet prikkelt op mijn hoofdhuidEn mijn buik rommelt en doet zeer.‘Toe nou’, gebied ik mijn zelf, ‘kalmeer.Ben als de lente en bloei op.’ Amen. Hervind jezelf, adem in, adem uit.Bewaar …
Veertig dagen … Wie inspireert jou?
De wereld heeft haar nieuw gezichtFris gewassen in het licht.Helder, kleurrijk, precies op tijd.De hele winter voorbereid. Het leven openbaart zich in licht, geluid en dans.De ogen wijd geopend met een heldere glans.Bollen en bloesems, geel, wit en blauw,Trotseren elke nacht nog de winterse kou. Een boer bevrijdt zijn koeien …