Van het Hart – Ik kan dit niet alleen

De maan licht op tussen de takken
pal tegenover de opkomende zon
Schaduwen schuiven over mijn plafond
en langs het blauw waar ganzen gakken

En zingen van hun thuiswaarts te gaan
tussen de plaatsen waar ze verbleven
Nemen de dag zoals is gegeven
en zweven en zwerven hun levend bestaan

Ik ken juist het eenzaam reizen met thuisloze rouw
rusteloos wandern in wat ik verloor
tot ik ontmoette Wie ik betrouw

Bid ik dan hier geland, hand in hand, gerust,
tussen mijn stille stappen door,
door Jou op mijn tranen gekust

24 december 2018