Op de bodem van mijn hart
een Gedaante in diepzwart
gehuld verborgen gelaat
de armen slap langs het lichaam
Ze kijkt op met gesloten ogen te groot
voor Haar gezicht vol van leven en van dood
als Ze mij aanvliegt en diep voelen laat
hoe het is zonder rang, zonder naam
vleugels kristal zuiver en scherp
rinkelend over mijn hoofd geschoren
dwingen mij neer ik laat los Ze gaat heen
nu ik zelf mijn zelf verwerp
en zo stilletjes word herboren
vanuit het duister schoon sereen
opstaand wanneer het zegenend Licht
de ogen opent in mijn gezicht
19 november 2018