Veertig dagen … Wat maakt jou gelukkig?

’s Ochtends vergadert het koor der kraaien
In toppen van eiken naast mijn tuin,
Waarvan de takken in hoge wind zwaaien.
Een ware circusact bij een hardere vlaag.

De mussen in de haag hebben hun eigen liedboek bij zich.
En terwijl ik nog warm onder mijn dikke dekbed lig,
Zet een merelman zijn eigenste lied in, helder en luid.
Mijn adem vertraagt. Kippenvel over mijn huid.

Ik kom overeind en open mijn raam.
De wereld roept en ik hoor mijn naam.
Een zanglijster vindt mijn oren.

De geur van houtvuur in mijn neusgaten.
Zelfs de geuren zingen hun eigen cantate.
Zo ben ik in dit licht herboren.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven