Veertig dagen … Waar heb je spijt van?

Ik zag je schrikken.
Ik zag je huilen.
Ik zag je voor het laatst,
maar jij wist dat nog niet.

Ik zei dat het goed ging.
Ik zei dat ik het wel alleen kon.
Ik draaide me om,
met angst in mijn hart.

Ik verraadde de stilte met mijn stem.
Ik verraadde het licht met het sluiten van mijn ogen.
Ik liet het gebeuren en liet het daarna los.

Maar het liet mij niet zomaar gaan.
Vergeef het me.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven