Hoofdstuk 5 – fragment

Voor mijn literaire roman is het vierde hoofdstuk nu afgerond. Ik heb me grondig verdiept in de functie van hoofdstuk 5 en ben aan het schrijven geslagen. Ruim 1.300 woorden vandaag. Tot mijn genoegen. Als ik maar ga zitten achter de computer, komt het verhaal ‘van zelf’. Sort of 🙂

Het fragment van de dag:

Ellen klapt haar agenda dicht en legt die naast op de tafel en ze loopt naar de keuken om haar eten te koken. Ze heeft weinig honger, merkt ze wanneer ze met de deur van de koelkast open staat en probeert te bedenken wat ze wil eten. Dan herinnert zich de speculaaspoppen. Hoewel het gedichtje haar pijnlijk raakte is ze wel blij met die poppen. Ze is gek op speculaas. Geen warm eten vanavond, denkt ze bij zichzelf. Ze maakt een grote mok warme chocolade en loopt dan terug naar de huiskamer, naar de bank. Daar zet ze de mok neer. Eerst muziek, bedenkt ze zich. Ze bladert door haar vaders LP’s. Ze pakt Wind & Wuthering van Genesis en legt de plaat op de speler. Zodra het eerste nummer begint, weet ze dat ze het hele album wil afluisteren. Helemaal tot en met de laatste noten van Afterglow. Helemaal mee in de zo herkenbare sound van die geniale band, Één van papa’s favorieten. Hiermee kan ze de nacht in. Ze pakt een speculaaspop uit haar tas, het papier met het gedicht negerend, en breekt er grote brokken af en legt die bij de hete chocolademelk, Even voelen, Ja, nog heet, op het telefoontafeltje dat weer naast de bank staat. Eenmaal ingenesteld onder haar dekentje in haar vaste hoek van de bank, waar Puck al gauw bovenop haar ligt, de chocolade warm in haar handen, drijft ze mee met de haunting slottonen van het eerste nummer.

Zodra ze wakker wordt en eerst Puck plat heeft geknuffeld, zwiept ze haar dekbed van zich af en staat naast het bed voor ze het weet. Ellen voelt zich ongebruikelijk energiek vandaag. Ze gaat vlotjes door haar ochtendroutine, zonder haast, maar toch sneller dan gebruikelijk. Zodra ze de gordijnen van de woonkamer opent, ziet ze dat het strak blauw is en zonnig zal zijn. Ze voelt haar gezicht de stralende dag opnemen en weerspiegelen.